Rolę generała Stilwella proponowano Johnowi Wayne'owi i Charltonowi Hestonowi. Wayne nie tylko odrzucił rolę ze względu na zły stan zdrowia, ale nawet próbował wpłynąć na Spielberga, żeby porzucił swój projekt. Słynny kowboj uważał, że film jest "niepatriotyczny" i obraźliwy dla weteranów wojennych. Uważa się, że Heston odrzucił rolę z tych samych powodów. Generała Stilwella zagrał Robert Stack, który, jak się okazało, w mundurze i ucharakteryzowany był niezwykle podobny do "oryginału".
Rolę Hollisa "Holly" Wooda poszerzono po tym, jak zgodził się go zagrać Slim Pickens.
Kiedy Kelso otwiera swój spadochron, widać linkę, która pociągnęła go do tyłu.
Donna mówi: "You get me up in that plane, then we'll talk about forward thrust", jednak odbicie jej ust w lusterku, które trzyma w dłoniach, zupełnie nie pasuje do wymawianych słów.
Kiedy kapitan Birkhead i Donna wysiadają z samochodu, Donna jest przykuta do żandarma kajdankami. Kilka minut potem znikają one w scenie, w której zawala się dom.
W jednej ze scen czołg niszczy frontowe drzwi domu. Kiedy jednak chwilę później z czołgu wysiada Frank (Dan Aykroyd), pojazd jest już w innym położeniu, a frontowe drzwi dalej stoją.
W finałowej scenie Sitarsky i Maxine są skuci razem kajdankami. Chwilę potem są jednak wolni.
Stacja benzynowa, przy której kapitan Dziki Bill Kelso ląduje, żeby zatankować, "grała" wcześniej u Spielberga w filmie "Pojedynek na szosie". Również właściciel stacji w obu filmach jest ten sam.
Film nakręcono w Cannon Beach, Gold Beach (Oregon, USA), Los Angeles, Malibu, Santa Monica i na pustyni Mojave (Kalifornia, USA).
Scena, w której Dziki Bill Kelso potyka się i spada ze skrzydła swojego myśliwca to w rzeczywistości wypadek przy pracy - Belushi poślizgnął się wspinając się do kabiny. Scena została użyta w filmie, ponieważ świetnie pasowała do całej postaci pilota.
Spielberg w ciągu 247 dni kręcenia filmu zużył milion stóp (ok. 300 000 metrów) taśmy filmowej.
Spielberg przyznał, że oryginalnie planował z "1941" zrobić musical.
Hitlerowca von Kleinschmidta Zemeckis i Gale nazwali po Rufusie von Kleinschmidcie - jednym z najsłynniejszych rektorów Uniwersytetu Południowej Kaliforni, na którego wydział filmowy obaj uczęszczali. Jednym z wielu osiągnięć Kleinschmidta było właśnie uruchomienie "filmówki".
W pierwszym, wstępnym trailerze filmu postać grana przez Belushiego nazwana była Dziki Wayne Kelso. Dopiero podczas kręcenia filmu imię zmieniono na Bill.
Bijatykę pomiędzy żołnierzami, a Zoot Suitersami (Zoot Suit - charakterystyczny strój składający się z kontrowersyjnego kolorystycznie garnituru z szerokimi poduszkami w ramionach i wąską talią, oraz kapelusza z szerokim rondem. vide: "1941", albo w ekstremalnej wersji - "Maska") oparto na prawdziwych zamieszkach z Los Angeles. Przez całe lato 1943 roku żołnierze, marynarze i Marines na przepustce toczyli regularne bitwy z latynoskimi Zoot Suitersami.
Kiedy zatrudniano azjatyckich statystów grających załogę łodzi podwodnej dobierano wg kryterium rasowego, a nie z powodu jakichkolwiek umiejętności- większość z nich nigdy nie przechodziła żadnego szkolenia, ani nie miała doświadczenia. Toshiro Mifune był tak oburzony stanem tej ekipy, że uprosił Spielberga, żeby oddano ich pod jego pieczę. Gdy reżyser się zgodził, Mifune zaczął wrzeszczeć na statystów, żeby stanęli w szeregu, a jednego nawet spoliczkował, krzycząc, że "Tak się szkoli mężczyzn w Japonii!" Od tamtej pory azjatycka część statystów przeszła pod kontrolę Mifune.
W Stanach film uważany był za taki niewypał, że pominięto go w liście wszystkich filmów Spielberga umieszczonej w trailerze do "Poszukiwaczy zaginionej arki".
Spektakularne efekty specjalne w tym filmie to ostatnie dzieło A.D. Flowersa - człowieka - legendy w dziedzinie efektów specjalnych.
W wersji reżyserskiej w scenie, w której Wally i Dennis zostają wyrzuceni z pracy na ulicę, przed restauracją stoi grupka dzieciaków przebrana za bohaterów serialu z 1954 pt. "Klan urwisów" (w 1994 powstała wersja pełnometrażowa serialu).
Kobieta z Klubu Morsów w początkowej scenie parodiującej słynną scenę ze "Szczęk" to ta sama kobieta, która zagrała w "Szczękach". Po ludzku mówiąc - kobieta parodiuje swoją własną rolę ze "Szczęk".
W scenie rewizji kieszeni Hollisa Wooda ("Jedna oryginalna amerykańska królicza łapka, jeden oryginalny amerykański nożyk do hara-kiri") Slim Pickens parodiuje swoją własną podobną "wyliczankę" z filmu "Doktor Strangelove, lub jak przestałem się martwić i pokochałem bombę", w której zagrał Majora "King" Konga.
Podczas kręcenia niektórych scen panował taki hałas, że nikt nie słyszał jak Steven Spielberg krzyczy "Cięcie!". Podczas tych scen Spielberg strzelał w powietrze z jednego z rekwizytowych karabinów maszynowych, żeby zatrzymać akcję.
Claude i Herbie zamieniają się miejscami, siedząc na diabelskim młynie. Kiedy P40 zostaje zestrzelony siedzą już po innych stronach.
Kiedy Donna i sierżant uciekają przed "Dzikim Billem" sierżant wystawia głowę za okno i strzela z pistoletu. Jego włosy są ułożone, a przecież siła wiatru jest ogromna.
Okręt podwodny niszczy torpedą molo, gdzie stoi czołg, który znika kiedy konstrukcja się zapada, a żołnierze spadają do wody. Czołg pojawia się ponownie, będąc już w zanurzeniu.
Koło z diabelskiego młynu toczy się po molo i spada do wody. Widać, iż do wody spada już zdecydowanie mniejsze, niż było. Poza tym na sobie nie ma ławek, a zwykłe deski.
W końcowej scenie głowa rodziny przybił wieniec na drzwiach. Zrobił to na wcześniej wbitym gwoździu, który był w drzwiach, zanim ten podszedł do nich.
O ile za pierwszym strzałem armata wybiła dziurę w kilku pomieszczeniach domu, za drugim razem ściany są nienaruszone.
Przyczepka motocykla, którą Kelso odczepił od pojazdu, nabrała przyśpieszenia, na prostym odcinku.
Kiedy czołg taranuje fabrykę farby, widać, iż przed pojazdem ucieka jeden z pracowników, w białym fartuchu. Za chwilę jego ubranie jest całe czerwone, pomimo, iz nie został ochlapany.
Żołnierze salutują Kelso, kiedy ten wchodzi na okręt podwodny. Pomimo, iż znajdują się spory kawałek od brzegu nie topią się.
Dom, który spada ze zbocza w ostatniej scenie jest przesuwany na specjalnej rampie. Widać ją, gdy właściciel domu przybija wieniec.
Kiedy właściciel domu wchodzi przez ocalałe drzwi widać same podłogi. Podczas napisów końcowych widać zaś wodę tryskającą z rur.
Podczas bójki marynarzy z żołnierzami na chwilę pojawia się James Caan.
Claude'a i Herbiego mieli zagrać Jackie Gleason i Art Carney, jednak Gleason odmówił twierdząc, że nigdy więcej nie zagra z Carneyem
Zbudowany na potrzeby filmu bulwar Hollywood w rzeczywistości wygląda inaczej niż widać to w filmie.
Wally uwalnia Betty od natarczywości sierżanta Sitarskiego zaś ona wstaje i ucieka. Jej sukienka jest wtedy brudna, jednak kiedy dziewczyna płacze sukienka jest czysta. Gdy Wally zabiera ją do czołgu sukienka jest ponownie brudna.
Na diabelskim młynie Ferrisa ułożenie koca między Claude'm i Herbie'm zmienia się.
Kapitan Kelso niszcząc radio na stacji benzynowej ma pusty magazynek w swoim pistolecie, jednak później kilkakrotnie strzela jeszcze w powietrze.
Zmieniają się ubrania Loomisa (Tim Matheson) i Donny (Nancy Allen) w scenie, w której po rozbiciu samolotu wysiadają w parku z dinozaurami.
Zdjęcia do tego filmu kręcono od 23 października 1978 roku do 16 maja roku następnego.