Kiedy taksówkarz zatrzymuje się by zapytać dziadka Vanderhofa jak jego stopa, widzimy, że przez okno wystaje jego jedna ręka. W kolejnym ujęciu wystają już obie.
Gdy pod koniec filmu, pan Kirby rzuca Kolenkhovem o podłogę, jego okulary spadają na podłogę. W następnym ujęciu, gdy siedzi na krześle, ma na sobie z powrotem okulary.
W scenie, w której pan Vanderhof przeprasza pana Kirby'ego za to, że Kolenkhov rzucił go o podłogę, ręka, którą trzyma wspartą o kulę, zmienia położenie pomiędzy ujęciami.
Podczas pierwszego spotkania między Kirbym i Vanderhofem, cygaro pana Kirby'ego, pomiędzy ujęciami raz jest trzymane w lewej ręce, raz w prawej.
W scenie, w więzieniu, pan Vanderhof zmienia swoją pozycję w stosunku do kul. Najpierw trzyma je w rękach, następnie opiera się na nich, by w kolejnym ujęciu znów je trzymać.
W czasie kiedy Blakely podnosi z ziemi królika zabawkę, z biurka spada książka Poppinsa. W kolejnym ujęciu książka leży z powrotem na biurku.
Na sali sądowej, fotoreporterzy robią zdjęcia Alice, która ma na sobie płaszcz. Lecz na zdjęciach, które widzimy później w gazetach, Alice nie ma na sobie żadnego okrycia.
Film kręcono w Geiselgasteig (Niemcy).
Columbia zapłaciła 200 tysięcy dolarów za prawa do ekranizacji sztuki, na której oparto film.
Pierwsza współpraca reżysera Franka Capry z Jamesem Stewartem.
Oryginalna sztuka zawiera tylko 19 postaci, ale w filmie są aż 153 role.
Lionel Barrymore otrzymywał co godzinę zastrzyk uśmierzający jego ból wywołany artretyzmem.
Sztuka "You Can't Take It With You" zdobyła w 1937 roku nagrodę Pulitzera i kiedy film wchodził na ekrany, wciąż była grana na Broadwayu.
Tuż przed rozpoczęciem kręcenia filmu Lionel Barrymore stracił zdolność chodzenia na wskutek artretyzmu i urazu biodra. By mógł grać, jego postać ma złamaną nogę. Aktor grał chodząc o kulach.
Frank Capra obsadził Jamesa Stewarta po tym, jak obejrzał go w "Navy Blue and Gold" (1937).
Okres zdjęciowy trwał od 25 kwietnia do 29 czerwca 1938 roku.