Najlepsze filmy o wojnie w Afganistanie. Top 10 filmów, które warto obejrzeć

Akcja filmu "Dwunastu odważnych" rozgrywa się w Afganistanie roku 2001. inspirowana książką Douga Stantona opowieść przedstawia okoliczności misji odbicia z rąk Talibów miasta Mazar-i Szarif. Dokonuje tego odział specjalny wysłany do Azji po atakach z 11 września. Jego członkowie bez pomocy specjalistycznego sprzętu nawiązują kontakt z lokalnymi siłami zbrojnymi, aby wspólnie uderzyć na Talibów. Dominantą w artystycznych wyborach twórców okazała się wartka ekranowa akcja, która z perspektywy wojny i filmów na jej temat nie wydaje się niczym dziwnym. Oparta na faktach historia, w której centrum są bohaterscy żołnierze amerykańscy, zostaje przerobiona na kompetentne widowisko w obsadzie złożonej z hollywoodzkich gwiazd, takich jak Chris Hemsworth, Michael Shannon, Michael Peña, Trevante Rhodes czy Navid Negahban.

Dziennikarka Kim w 2003 roku postanowiła porzucić swoją nudną pracę za biurkiem i udać się do Afganistanu jako korespondentka wojenna. Zderzona z szokiem kulturowym odnajduje przyjaciółkę w uwielbiającej przygody brytyjskiej reporterce Tanyi, a ze szkockim fotografem Iainem nawiązuje przelotny romans. Oparty na wspomnieniach rzeczywistej dziennikarki komediodramat z powidokiem wojny gdzieś w tle wydaje się wesołym rewersem "Roku niebezpiecznego życia" Petera Weira z namiastką niekiedy zbyt prostego, nawet jak na warunki Hollywood, humoru. Uderza on jednak w amerykańskie świętości: stanie po właściwej stronie historii, niepokonane wojsko i media kontrolujące zapędy polityki. Wszelkie scenariuszowe niedostatki nadrabia obsada: Tina Fey, Margot Robbie, Martin Freeman, Alfred Molina i Billy Bob Thornton.

Film Roberta Redforda stara się bezpośrednio poszukać odpowiedzi na pytania o sens polityki zagranicznej USA po 11 września 2001 roku. Słynny aktor i reżyser nie ukrywa krytycznego tonu wobec działania administracji George'a W. Busha, a swój film wypuszcza na 12 miesięcy przed wyborami, w których ostatecznie republikanina na stanowisku prezydenta zmieni demokrata. "Ukryta strategia" pokazuje kolejne stadia degrengolady, w jakiej znalazła się Ameryka - od Senatu, po media i uniwersytety, kończąc na żołnierzach z linii frontu, którzy swoim życiem przypłacają ten marazm. Trzy historie łączą się w wypowiedź na temat stanu państwa i perspektyw na odwrócenie nieprzychylnego losu w niedalekiej przyszłości. Na ekranie występują Redford, Meryl Streep, Tom Cruise, Michael Peña i Andrew Garfield.

Książka "The Operators: The Wild and Terrifying Inside Story of America's War in Afghanistan" autorstwa dziennikarza Michaela Hastingsa opowiada historię podróży reportera za jednym z generałów amerykańskiej armii, który odpowiadał za planowanie dalszych kroków całości walczących sił. Fabularyzowana wersja filmowa, która została stworzona przez platformę Netflix, śledzi poczynania Glena McMahona (Brad Pitt), nowo mianowanego dowódcy, który manewruje między światem wielkiej polityki i linią frontu. Film satyryczny na temat zakulisowych elementów misji wojennych szuka w przedstawionej opowieści wszechobecnego bezsensu rodem z "Paragrafu 22", ale i znamion thrillera, w który potrafiły się zamieniać choćby filmy o wojnie w Iraku. Za kamerą stanął David Michôd, reżyser serialowej adaptacji powieści Hellera oraz "Królestwa zwierząt", "Rover" czy "Króla".

"Kilo 2 Bravo" to film o Afganistanie z perspektywy brytyjskich żołnierzy, którzy uczestniczyli w konflikcie. Oparta na faktach historia wydarzyła się w 2006 roku, gdy patrol jednego z oddziałów trafił na zapomniane pole minowe, a część z wojskowych odniosła poważne rany. Skazani na łaskę wrogów żołnierze spędzili cztery godziny na otwartym terenie, walcząc z czasem i oczekując na wsparcie. Intensywna akcja, rosnące napięcie zostaje zawarte w rzeczywistym filmie o przetrwaniu, odchodząc od tematów wojennych. Na kanwie historii z misji w Afganistanie rozgrywa się survivalowa opowieść o braterstwie, walce o życia kompanów i swoje własne. W obsadzie filmu Paula Katisa znaleźli się David Elliot, Mark Stanley, Benjamin O'Mahony czy Scott Kyle.

Film Siddiqa Barmaka to pierwsza pełnometrażowa produkcja nakręcona w Afganistanie od lat 90., gdy Talibowie zakazali produkowania kina. Sama fabuła dotyczy przede wszystkim codziennego życia w reżimie, który został narzucony przez fundamentalistów. Tytułowa dziewczynka musi radzić sobie z problemem niemożliwości pracy, więc przebiera się za chłopca i tak stara się pomagać swojej rodzinie. Kluczem historii nie jest jednak dramat bohaterki, ale, podobnie jak inne filmy o Afganistanie, oferuje spojrzenie w głąb tamtejszego społeczeństwa. Co najważniejsze, nie jest to spojrzenie kierowane bez przybysza z zewnątrz, ale ludzi żyjących tu od pokoleń. Temat wojenny, obraz rozpaczy niesionej przez konflikt zbrojny, bywa właśnie najbardziej dojmujący, gdy zobaczy się nawet namiastkę życia, które bezpowrotnie utracono.

"Armadillo - Wojna jest w nas" to niezwykłą okazja do zobaczenia wojny zza kulis - z perspektywy żołnierzy. Bohaterami filmu są wojska duńskie stacjonujące na co dzień w tytułowej bazie na południu Afganistanu. Dokumentaliści postanowili wybrać stronę biernej obserwacji prozy życia w zagrożeniu. Obraz, który zostaje na ekranie jest pełen sprzeczności - młodzi mężczyźni w tych niezwykłych warunkach funkcjonują niczym na wakacyjnym wyjeździe, jednocześnie zaraz uczestnicząc w intensywnych wymianach ogniowych. Film powoli obiera do kości mitologię wojny jako czasu bohaterów, a nie ludzi. Film wygrał nagrodę Tygodnia Krytyki na festiwalu w Cannes oraz wywołał narodową kontrowersje w Danii. Przeciwko żołnierzom z bazy wszczęto śledztwo, badano domniemane naruszenia zasad użycia siły przez wojskowych. Ostatecznie nikomu nie postawiono zarzutów.

Dramat wojenny "Ocalony" Petera Berga to oparty na faktach film o grupie żołnierzy, którzy w czasie specjalnej misji trafiają na znacznie liczniejsze siły wroga. Oddział piechoty morskiej Navy SEALs musi bronić się z całych sił bez pomocy kogokolwiek. Reżyser i gwiazda filmu Mark Wahlberg pracowali wspólnie przy innych produkcjach pełnych akcji, m.in. "Śledztwo Spensera", "Eskorta", "Dzień patriotów" i "Żywioł. Deepwater Horizon". Wspólnie tworzą ekranową apoteozę amerykańskich bohaterów, ludzi, którzy walczyli za swój kraj. Solidna realizacja przedstawia prawdziwą historię w satysfakcjonujący sposób. To nie apoteoza wojska i wojny w Afganistanie - nie ma tu nic pociągającego, ponieważ obraz zawiera w sobie jedynie krew, pot i śmierć. Klasyczna opowieść hollywoodzka wywodząca się z amerykańskiego ducha - ze wszystkimi wadami i zaletami.

Wszystkie filmy dokumentalisty Alexa Gibneya dotyczyły jednych z najgłośniejszych wydarzeń współczesnego świata. Za temat obierał sobie polityków, celebrytów, a także przekręty finansowe i incydenty dotyczące globalnego bezpieczeństwa. "Kurs do Krainy Cienia" przyniósł mu jak dotąd jedynego Oscara w karierze. Twórca zawiera w nim historię pewnego taksówkarza, który pod fałszywymi zarzutami zostaje zamknięty w amerykańskiej bazie Bagram na terenie Afganistanu. Po wielokrotnych pobiciach człowiek zmarł. Reżyser poprzez materiały archiwalne, wywiady ze specjalistami pokazuje jak rząd USA próbował prowadzić tak zwaną wojnę z terroryzmem. Równie wstrząsający dziś jak i na początku lat 2000. obraz walki mocarstwa o utrzymanie racji stanu, nawet pomimo ceny życia niewinnego człowieka.

Uznani dziennikarze Tim Hetherington i Sebastian Junger podczas swoich prac na froncie zrealizowali dokumentalny film o żołnierzu oraz jego jednostce, którzy stacjonują w Afganistanie. 15 miesięcy zdjęć przyniosło wyjątkowo prawdziwy obraz wojny skupiony w obrębie jednego miejsca. Wojska amerykańskie pilnowały bowiem niewielkiej doliny Korengal niedaleko Pakistanu, miejsce wytypowane jako jeden z fragmentów szlaku przemytu broni zasilającej Talibów. Dokumentalny styl kina bezpośredniego, czyli użycie lekkich kamer, kręcenie w samym centrum wydarzeń (wliczając w to wymiany ognia) dało piorunujący efekt. Życie w samym środku konfliktu przybiera różnorakie barwy, obalając mity o wyłącznie heroicznym wymiarze konfliktu, jego efektowności i pełnego niesamowitych historii. Przedsięwzięcie poczynione przez twórców zadziałało, ponieważ jak w soczewce zebrało pełne doświadczenie wojenne, któremu możemy się przyglądać niemal z perspektywy uczestnika. To właściwie bardzo proste założenia, które udowadniają swoje działanie wraz z projektami kolejnych dokumentalistów oraz kolejnymi wojnami wymagającymi przedstawienia na ekranie. Ostatecznie to także wojna zabrała życie jednego z reżyserów. Już po premierze filmu Hetherington zginął podczas relacjonowania konfliktu w Libii.